Άρα μιλάμε και Τούρκικα..... Καθημερινά χρησιμοποιούμε ένα σωρό λέξεις οι οποίες είναι Τουρκικές και όμως δεν γνωρίζουμε την προέλευση τους και την αντίστοιχη ελληνική έννοια. Εδώ θα σας δώσω μερικές από αυτές για να καταλάβετε ΑΛΑΝΙ (αλήτης), ΑΛΑΝΑ (ανοιχτός χώρος), ΑΓΑΣ (δεσποτικός-αυταρχικός), ΑΓΙΑΖΙ (πρωινό ή νυχτερινό κρύο), ΓΙΑΟΥΡΤΙ (πηγμένο γάλα), ΚΑΡΠΟΥΖΙ (υδροπέπων), ΜΕΝΕΞΕΣ (εύοσμο λουλούδι), ΣΟΥΓΙΑΣ (μαχαιράκι), ΤΕΝΕΚΕΣ (δοχείο), ΦΛΙΤΖΑΝΙ (κύπελλο), ΤΣΕΠΗ (θυλάκιο), ΤΑΒΑΝΙ (οροφή), ΤΖΑΚΙ (παραγώνι), ΚΑΙΚΙ (βάρκα), ΜΕΛΤΕΜΙ (άνεμος ετησίας), ΜΑΝΑΒΗΣ (οπωροπώλης), ΜΠΑΚΑΛΗΣ (παντοπώλης), ΓΛΕΝΤΙ (διασκέδαση), ΚΑΒΓΑΣ (φιλονικία), ΚΕΦΙ (ευδιαθεσία), ΧΑΤΙΡΙ (χάρη), ΝΤΕΡΤΙ (καημός), ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙ (σύγχυση), ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ (καπνοσύριγγα), ΧΑΣΑΠΙΚΟ (κρεοπωλείο), ΝΤΟΥΛΑΠΙ (ιματιοθήκη), ΔΕΡΒΕΝΙ (κλεισούρα),