Μόνο οι νεκροί είναι αήττητοι, άρα αυτοί δικαιωματικά είναι νικητές
Αρθρο του Αναστασίου Αποσπόρη
Ποιο είναι λοιπόν το προφίλ ενός ατόμου με σύνδρομο Ασπεργκερ; Κατ' αρχήν η νοημοσύνη αυτών των ατόμων είναι κανονική ή ανώτερη και έχουν πολύ δυνατή μνήμη. Κάποια από αυτά τα άτομα έχουν ιδιαίτερες ικανότητες ή ταλέντα, όπως μια ιδιαίτερη ικανότητα να αφοσιώνονται στη λεπτομέρεια και να ασχολούνται απρόσκοπτα με κάτι που τους ενδιαφέρει και τους ενδεχομένως τους ενοχλεί και τους πονάει.
Πρόκειται δε για άτομα, που θέλουν να ξανοιχτούν και να επικοινωνήσουν με τους γύρω τους. Εκτός αυτού, στο σύνδρομο Ασπεργκερ, συνεπάγεται μια τέτοιου είδους εγκεφαλική «καλωδίωση» που καθιστά δύσκολη την επεξεργασία λεπτών πληροφοριών. Το «δεξιό» ημισφαίριο του εγκεφάλου και μια άλλη δομή του που ονομάζεται «αμύγδαλα» (λόγω σχήματος), παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική συμπεριφορά. Έτσι, ο «κοινωνικοδεξιός» εγκέφαλος και λόγω γονιδιακού κύκλου, αυτών των κατά τα άλλα άκρως υγιών ατόμων, ενδέχεται σε κάποιους να μην έχει εξελιχθεί όπως θα έπρεπε.
Εύλογα λοιπόν μπορεί να αναρωτηθεί κανείς, ποια είναι η χρησιμότητα της διάγνωσης και αν πρόκειται για μία ακόμη ετικέτα την οποία θα φέρει το άτομο για την υπόλοιπη ζωή του.
Ξεκινώντας λοιπόν από το γεγονός ότι το σύνδρομο Ασπεργκερ είναι μια νευρολογική αναπτυξιακή διαταραχή που συνοδεύει το άτομο για όλη του τη ζωή, η σωστή διάγνωση προκαλεί ανακούφιση τόσο στο ίδιο το άτομο όσο και στους κοντοκοντινούς του συνεργάτες. Δεν μπορεί σου λέει να του τα έχουμε όλα στο πιάτο κι αυτός να ψάχνει κάτω από το… τραπέζι.
Ο εργοθεραπευτής μας (βλέπε αποτέλεσμα εκλογικό μέσω του Κώστα Κόκκορη), το δούλεψε πολύ το θέμα και δεν λέω, υπάρχει μια βελτίωση, αλλά δεν είναι προφανώς σε ικανοποιητικό επίπεδο ακόμα. Άλλωστε δεν είδαν το νέο δήμαρχο στη θέση που τον τοποθέτησαν οι πολίτες. Με τον καιρό θα διορθωθεί κι αυτό το «κουσούρι». Έτσι είναι αυτά. Χρειάζονται χρόνο και υπομονή.
Δεύτερη «ελπίδα» για να μη καταπονηθεί κι άλλο ο εκλεκτός εγκέφαλος τους, είναι η προσέγγιση σε λογοθεραπεύτριες οι οποίες μέσα από ιστοριούλες και παραμύθια του τύπου… θα πάμε να ψάξουμε το αποτέλεσμα, μη τα παρατάς, είσαι ο πατέρας μας (δήμαρχος επί του προκειμένου), είδα στον ύπνο μου ότι η απόσταση ψήφων μικραίνει και τόσα άλλα που τον βοηθάνε να κρατάει μεν ισορροπίες, αλλά απ’ την άλλη, δεν έχει την ικανότητα αποδοχής της ήττας. Βέβαια δεν γνωρίζω αν θέλει να την αποδεχθεί. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι θέλουν να είναι παντού και πάντα πρώτοι και οι παρατρεχάμενοί του πάντα και παντού… μέσα στα πράγματα. Ασφαλώς μια ήττα και μάλιστα «απρόσμενη» φέρνει παρενέργειες όπως: Να μην επιθυμεί να συναντήσει ούτε τη σκιά του, να κάθεται σε μια άκρη και να αρνείται να συμμετάσχει στο παιχνίδι κλπ. Παιχνίδι…;;;; Τι παιχνίδι μπορεί να είναι αυτό που τη σήμερον ημέρα κοστολογείται με τόσες χιλιάδες ευρώ;
Ο Βομβαρδισμός της πόλης δεν πρόκειται ποτέ να ξεχασθεί. Θυμίζω… τα χλιδάτα και πανάκριβα προγράμματα. Τις εκπληκτικά ανθρώπινες μέσω φυλλαδίων ανακοινώσεις. Τις επαφές με επιφανείς διαχρονικούς και πασίγνωστους Γλυφαδοεκλογομάγειρες. Την αγάπη του την προσωπική για την πόλη και τους πολίτες. Τις λήψεις άμεσων μέτρων για καλυτέρευση της ζωής μας. Τα φυλλάδια με τις 10+1 πρώτες αποφασιστικές αποφάσεις. Τα ερωτηματολόγια. Τα ευχολόγια. Την ευρηματικότητα. Τη χαρά. Την εμπιστοσύνη και βεβαίως τη χαλαρότητα όλων για το δεδικασμένο και πασιφανές αποτέλεσμα.
Όμως ο ξενοδόχος (πολίτες) απέδειξε πως όταν συναντώνται η αποτυχία με την κατά συνθήκη επιτυχία, δεν μπορούν να συμφιλιωθούν η μία με την άλλη και τότε κάθε ένας από αυτούς και θέλοντας να μην χρεωθεί το αρνητικό αποτέλεσμα, διακηρύσσει τον άλλο ή ηλίθιο ή αιρετικό ή ότι δεν πληρούσε προϋποθέσεις. Με λίγα λόγια οι σκηνές «ροκ»π ου εκτυλίχθησαν και εκτυλίσσονται καθημερινά και καθεβραδυνά είναι απείρου κάλλους και αναμενόμενες. «Εσύ φταις εγώ στα έλεγα. Γιατί δεν έκανες αυτό, το άλλο, εκείνο και τόσα άλλα που ποτέ δεν πρόκειται να τους αφήσουν να καταλάβουν πραγματικά τι έφταιξε». Επιπροσθέτως δε, ψάχνουν ψύλλους στ’ άχυρα. Ποιοι… οι «αχυράνθρωποι» και αυτοί που πίστεψαν ότι κάτι είναι. Δηλαδή οι κύριοι εκφραστές της παταγώδους αποτυχίας, του κατά φαντασία (εκ του αποτελέσματος - 52), αναμορφωτή της Πόλης.
Κάποιοι, καλό θα είναι να ασχοληθούν και να διορθώσουν πεπραγμένα του παρελθόντος γιατί θα πρέπει να είναι πανέτοιμοι να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Έτσι θα υπάρχει και η δυνατότητα στον «παρατρίχα» δήμαρχο να «μάθει» και πρόσωπα και πράγματα, τα οποία θα του είναι χρήσιμα στο μέλλον, εάν κι εφόσον συνεχίσει να είναι ο ερωτευμένος γαμπρός (δήλωση του ιδίου) και ασφαλώς εάν η νύφη (Γλυφάδα) θα είναι και τότε διαθέσιμη.
Μέχρι τότε ας ποιούνε στην υγεία του νέου δήμαρχου και της νέας δημοτικής αρχής και ας καταλάβουν το εξής: Μόνο οι νεκροί είναι αήττητοι, άρα αυτοί δικαιωματικά είναι νικητές.
Αναστάσιος Αποσπόρης
Υπάρχουν μερικοί αργόσχολοι που ζούν για τη προσωρινή δημοσιότητα που τους δίνουν οι δημοτικές εκλογές. Όταν αυτές τελειώσουν κάποιοι αρνούνται να καταλάβουν ότι το σημαντικό δεν είναι η διαδικασία των εκλογών αλλά η εκλογή η ίδια.Δεν θέλω να πιστέψω ότι ο παραπάνω κύριος προσδοκά σε κάποιο οφίτσιο απο τον νέο μας Δήμαρχο αφιερώνοντας αρκετό απο τον χρόνο του, στο να γράψει αυτό το ψυχο-λογοτέχνημα, που στα αυτιά μου(ειδικά η πρώτη παράγραφος που περιγράφει τα χαρακτηριστικά ενός Asperger-με το θέμα της εμμονής) ηχεί σαν προσωπική του εξομολόγηση στον ψυχίατρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή