Η Αρχαία Γλυφάδα..

Πόσες φορές το Παρόν παραγκωνίζει το παρελθόν.. Πάντα θα μου πείτε γιατί έτσι πρέπει! Όταν όμως αφορά την Ιστορία; Στον Δήμο Γλυφάδας πχ. που ντόρος γίνεται πολύς, πόσοι γνωρίζουν ότι η Πόλη αυτή έχει κτιστεί πάνω σε μια άλλη; Την Αρχαία Αιξωνή.. Αφορμή για να κοιτάξουμε περισσότερο πίσω, έγιναν τα βότσαλα της Παραλίας. Προσμίξεις διαφορετικών υλικών μας φάνηκαν.. και αποφασίσαμε απλά να πούμε για την Ιστορια Η έρευνα αυτή έγινε μέσα από το διαδίκτιο. Οι πληροφορίες και οι εικόνες είναι μέσα από τον Κυβερνοχώρο από Πολίτες και φορείς που ασχολήθηκαν με την Ιστορία«Όπως μας μαρτυρούν τα πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα, η περιοχή της αρχαίας Αιξωνής κατοικήθηκε, σε όλες τις περιόδους της αρχαιότητας, από την προϊστορική εποχή (Νεολιθικοί χρόνοι) ως τις μέρες μας. Αιξωνή σημαίνει κάτι σαν «αγορά αιγών», δηλαδή παζάρι κατσικιών.
Στη μικρή χερσόνησο της Πούντας έχουν βρεθεί πολλά υπολείμματα της καθημερινής ζωής, από τους Νεολιθικούς χρόνους (6.000 - 3.000 π.Χ. περίπου). Στην νότια παραλία της Πούντας βρέθηκε τάφος της Πρωτοελλαδικής εποχής (3 η π.Χ. χιλιετία), πράγμα που επιτρέπει στους αρχαιολόγους να εικάσουν ότι εκεί άκμασε πρωτοελλαδικός παραθαλάσσιος οικισμός.
Ακόμα ανατολικότερα της Πούντας, στην Αλυκή, πιστοποιείται η ύπαρξη οικισμού που άκμασε στα Μυκηναϊκά χρόνια και μάλιστα κατά την Υστεροελλαδική ΙΙΙ περίοδο (1300 - 1150 π.Χ. περίπου). Επίσης, ίχνη από τους Μυκηναϊκούς χρόνους είχαν καταγραφεί σε παλαιότερες έρευνες στο ύψωμα πάνω από τον Άγιο Νικόλαο, στις υπώρειες του Υμηττού, που όμως «χάθηκαν» λόγω της έντονης οικιστικής ανάπτυξης της περιοχής.
Μετά το 508 π.Χ.. σύμφωνα με τον χωρισμό του Κλεισθένη, ο δήμος της Αιξωνής ανήκε στην παραλιακή «τριττύ» της Κεκροπίδος Φυλής. Ο γνωστός αρχαίος γεωγράφος Στράβων τοποθετούσε την Αιξωνή ανάμεσα στους δήμους «Αλιμούντος» και των «Αλών Αιξωνίδων». Όπως μας μαρτυρούν πολλά αρχαιολογικά ευρήματα και αρκετές φιλολογικές πηγές, επρόκειτο για πολύ πλούσιο δήμο των αρχαίων Αθηνών, που εκτεινόταν από τον Υμηττό μέχρι την θάλασσα και από το ακρωτήριο του Αγίου Κοσμά, μέχρι την σημερινή πλαζ της Βούλας περίπου. Ο δήμος ήταν γνωστός για τις «αιξωνικές τρίγλες», δηλαδή τα μπαρμπούνια της, που ήταν περιζήτητα στην αγορά των Αθηνών, αλλά και για το ότι οι Αιξωνείς δημότες ήταν πολύ βλάσφημοι και με έντονο χλευαστικό και σκωπτικό τους πνεύμα. (εμείς απόγονοι γαρ..το συνεχίζουμε..!)
Κατά τους κλασικούς χρόνους το κέντρο της ζωής στον Δήμο μετατοπίζεται προς το εσωτερικό και η παραλία κρατάει μόνο το ρόλο του λιμανιού (ο όρμος Βόρεια της Πούντας). Η χριστιανική παράδοση θέλει τον Απόστολο Παύλο, να αποβιβάζεται στο λιμάνι της Αιξωνής στα μέσα του 1 ου μ.Χ. αιώνα και ακολουθώντας τον αρχαίο δρόμο να φτάνει στο Άστυ να κηρύξει στην Πνύκα τη νέα θρησκεία. Δίπλα στο παλιό βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου περνούσε ο πανάρχαιος δρόμος που ένωνε την Αθήνα με το Σούνιο, στα ίχνη του οποίου έχει δημιουργηθεί η σημερινή οδός Βουλιαγμένης. Τμήματα αυτών των αρχαίων δρόμων έχουν εντοπισθεί σε διάφορα σημεία, αυτό που αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών για την επέκταση του τραμ. Ήταν ο αρχαίος παραλιακός δρόμος του δήμου, που βρέθηκε σε μήκος 40 μέτρων, για να καταχωσθεί όμως εν συνεχεία προκειμένου να περάσουν οι σιδηροτροχιές. «
Στο οικοδομικό τετράγωνο που περικλείει την οδο Βενεζουέλας.. πίσω από 2 μεγάλα Σούπερ Μαρκετ και κατά το κτίσιμο των εκεί πολυκατοικιών βρέθηκαν δωμάτια σπιτιών..